Plac Solidarności był przed wojną reprezentacyjnym kwartałem o zwartej zabudowie.

Na skutek wojennych wyburzeń, kwartał pomiędzy sąsiadującymi otwarciami, wtopił się w nie do końca zdefiniowaną pustkę o nieregularnym obrysie.

Dwie sprzeczne tradycje: kwartału i placu, były punktem wyjścia dla projektu – urbanistycznej hybrydy, która domyka przestrzeń jak kwartał, zachowując jednocześnie walory otwartej przestrzeni publicznej.

Pomysł na budynek Muzeum Narodowego ‚Przełomy’ zrodził się równolegle z koncepcją przestrzennego ukształtowania placu. Ukrycie większości kubatury pod ziemią było naturalną konsekwencją decyzji o zachowaniu otwartego charakteru placu. Układ ukształtowany przez naziemną część kubatury budynku został dopełniony wyniesieniem, stanowiącym domknięcie wnętrza urbanistycznego i tworzącym amfiteatralną przestrzeń placu osłoniętego od ruchliwej ulicy.

Plac Solidarności był przed wojną reprezentacyjnym kwartałem o zwartej zabudowie.

Na skutek wojennych wyburzeń, kwartał pomiędzy sąsiadującymi otwarciami, wtopił się w nie do końca zdefiniowaną pustkę o nieregularnym obrysie.

Dwie sprzeczne tradycje: kwartału i placu, były punktem wyjścia dla projektu – urbanistycznej hybrydy, która domyka przestrzeń jak kwartał, zachowując jednocześnie walory otwartej przestrzeni publicznej.

Pomysł na budynek Muzeum Narodowego ‚Przełomy’ zrodził się równolegle z koncepcją przestrzennego ukształtowania placu. Ukrycie większości kubatury pod ziemią było naturalną konsekwencją decyzji o zachowaniu otwartego charakteru placu. Układ ukształtowany przez naziemną część kubatury budynku został dopełniony wyniesieniem, stanowiącym domknięcie wnętrza urbanistycznego i tworzącym amfiteatralną przestrzeń placu osłoniętego od ruchliwej ulicy.

Plac Solidarności był przed wojną reprezentacyjnym kwartałem o zwartej zabudowie.

Na skutek wojennych wyburzeń, kwartał pomiędzy sąsiadującymi otwarciami, wtopił się w nie do końca zdefiniowaną pustkę o nieregularnym obrysie.

Dwie sprzeczne tradycje: kwartału i placu, były punktem wyjścia dla projektu – urbanistycznej hybrydy, która domyka przestrzeń jak kwartał, zachowując jednocześnie walory otwartej przestrzeni publicznej.

Pomysł na budynek Muzeum Narodowego ‚Przełomy’ zrodził się równolegle z koncepcją przestrzennego ukształtowania placu. Ukrycie większości kubatury pod ziemią było naturalną konsekwencją decyzji o zachowaniu otwartego charakteru placu. Układ ukształtowany przez naziemną część kubatury budynku został dopełniony wyniesieniem, stanowiącym domknięcie wnętrza urbanistycznego i tworzącym amfiteatralną przestrzeń placu osłoniętego od ruchliwej ulicy.

iakov chernikhov international prize 10 2011

architektura murator 03 2010

– I nagroda 2009

nagroda w plebiscycie polska architektura 2009

architecture week, praga 2010

wystawa kwk promes, ostrawa 2009